Uwielbiam obserwować mowę ciała, ponieważ daje to- do pewnego stopnia oczywiście- wgląd w myśli drugiej osoby. Za szczególnie wartościowe źródło informacji uważana jest twarz. Nie chcę się wymądrzać wiedzą z zakresu anatomii, jednak warto wspomnieć, że mamy 44 mięśnie na twarzy, z czego większość odpowiada za wyrażanie emocji. Ponadto mamy wyspecjalizowaną część w mózgu, która odpowiada jedynie za rozpoznawanie twarzy. Ewolucja była dla nas hojna pod tym względem, więc powinniśmy wykorzystać tę przewagę. :)
Problem wykrywającego kłamstwo polega na tym, iż duża część osób całkiem nieźle oszukuje za pomocą twarzy. Np. potrafimy maskować złość za pomocą innej emocji. Jednakże uważny obserwator prędzej, czy później dostrzeże "przeciek", w którym na bardzo krótko ujawni się prawdziwie odczuwana emocja.
Skorzystam z okazji i powiem Ci, że popularne "wskaźniki kłamstwa", jak np. nie patrzenie w oczy rozmówcy, czy zdenerwowanie to mity.
Z patrzeniem w oczy jest wręcz odwrotnie- kłamca patrzy na nas, bo chce stwierdzić, czy "kupiliśmy" jego historię. Co do zdenerwowania: Któż z nas zachowałby spokój, gdyby ktoś podejrzewał nas o kłamstwo, pomimo mówienia prawdy?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz